Ciekawa Lekcja Historii
Młodzież z klasy 3b T, celem upamiętnienia ks. kapitana Karola Brzozy oraz uczestnictwa szkoły w projekcie IPN "Kamienie pamięci - z modlitwą Ojczyźnie", wzięła udział w ciekawej lekcji historii połączonej z sadzeniem brzozy na terenie szkoły. Uczniowie mieli możliwość usłyszeć przy tym o życiu ks. Karola Brzozy i jego związku z historią naszego miasta. Jak drzewko się przyjmie pojawi się przy nim pamiątkowa tabliczka z biogramem wybranej przez nas postaci. Osoby zaangażowane w realizację poszczególnych zadań związanych z projektem, wyrażają nadzieję, że ta inicjatywa pozwoli upowszechnić wiedzę o życiu i dokonaniach kapelana spod Narwiku. Dziękujemy Radzie Rodziców za wsparcie finansowe tej inicjatywy. Ks. Karol Józef Brzoza (1907-1986), pochodził z bardzo religijnej rodziny, która w plebiscycie w 1921 r. opowiedziała się za Polską i przeniosła się do Katowic, gdzie Karol uczęszczał do szkoły. Po zdanej maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1932 przyjął święcenia kapłańskie i posługiwał na parafii w Michałkowicach, Skoczowie, Tychach i Pogwizdowie. Wraz z rozpoczęciem II wojny światowej został kapelanem wojskowym i brał udział w kampanii wrześniowej. Po opuszczeniu obozu internowanych w Rumunii, uczestniczył w kursie szkoły podoficerskiej w Bretanii. Po utworzeniu Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich został mianowany jej kapelanem i brał udział w walkach o Narwik. Tam dostał się do niewoli. Nie wiadomo, jak udało mu się przekonać Niemców i zdobyć dokumenty potrzebne do odbycia drogi powrotnej na Śląsk. Po powrocie został duszpasterzem w Katowicach, a potem w Czerwionce i Bełku. Był bardzo zagrożony i musiał ukrywać się ze swoją polskością. W 1945 r. został administratorem parafii świętych Filipa i Jakuba w Żorach, odbudowując zniszczony wskutek działań wojennych kościół. Po wojnie był zaangażowany w prace organizacyjne konspiracyjnego Wojska Polskiego. Był kapelanem Armii Krajowej. Po 8 latach spędzonych w Żorach posługiwał w Świętochłowicach-Piaśnikach oraz Zgodzie, gdzie był proboszczem przez 19 lat. Był kapłanem niewygodnym dla władzy ludowej, nie dając się złamać. Na emeryturze zamieszkał na probostwie w Gorzycach, do końca żywo interesując się sprawami społecznymi. Umiera w 1986 w Gorzycach, w 79 roku życia i 54 roku kapłaństwa.
Opracowanie: dr Damian Lejta
